Η πιπεριά αγαπά το ζεστό περιβάλλον και είναι σχετικά ευαίσθητη στους ανέμους και στο κρύο. Η νυχτερινή πτώση της θερμοκρασίας μπορεί να προκαλέσει παραμόρφωση στα πάνω φύλλα της πιπεριάς και να εμφανίσουν ένα χαρακτηριστικό καρούλιασμα. Φυτεύουμε τα νεαρά φυτά πιπεριάς μετά τα μέσα Απριλίου, όταν θα έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες τόσο οι ημερήσιες όσο και οι νυχτερινές. H πιπεριά χρειάζεται γόνιμο έδαφος μέσης σύστασης που διαθέτει καλή αποστράγγιση για να μας δώσει πλούσια παραγωγή.

Η καλλιέργεια της πιπεριάς έχει αρκετές ανάγκες σε νερό για να ευδοκιμήσει και να δώσει μια καλή παραγωγή. Κατάλληλο σύστημα για το πότισμα του λαχανόκηπου και της πιπεριάς είναι η άρδευση με σταγόνες, καθώς εξασφαλίζει ομοιόμορφο πότισμα και εξοικονόμηση νερού. Ποτίζουμε τις πιπεριές τακτικά, 2 φορές τη βδομάδα, ενώ κατα τους καλοκαιρινούς μήνες χρειάζονται συχνότερο πότισμα περίπου κάθε 2 μέρες.

Η καλλιέργεια της πιπεριάς έχει σημαντικές ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία για να εξασφαλίσουμε καλή ανάπτυξη και ποιοτική παραγωγή καρπών. Αρχικά, πριν τη μεταφύτευση των φυτών της πιπεριάς στο χώμα, ενσωματώνουμε οργανική ουσία μέσα στους λάκκους φύτευσης, σε μορφή κομπόστ και χωνεμένης κοπριάς, καθώς επίσης βιολογικό λίπασμα πλούσιο σε κάλιο και ασβέστιο.

Η καλλιέργεια της πιπεριάς είναι σχετικά ανθεκτική σε μυκητολογικές ασθένειες. Αρκεί λοιπόν να χρησιμοποιήσoυμε θειάφι και θειοχαλκίνη για την οικολογική αντιμετώπιση των μυκητολογικών ασθενειών και ιδιαίτερα του ωιδίου που εκδηλώνεται με τον σχηματισμό κηλίδων στα φύλλα της πιπεριάς.

Η συγκομιδή των καρπών της πιπεριάς γίνεται περίπου μετά από 9-12 βδομάδες από τη μεταφύτευση των φυτών, ανάλογα την ποικιλία, τις καιρικές συνθήκες και τις καλλιεργητικές πρακτικές (πότισμα, λίπανση).